Աստված, որպես երիտասարդ կյանքը սարսափելի,
Թե ինչպես է սքանչելի այն շնչում,
Բայց իր երջանկության եւ վշտի ապարդյուն
Պայքարում է սարսափելի ջղաձգությամբ քնի!
Մահ են կանչում եւ անզոր ձեռքի
Ես փորձեցի զուր պոկել մինչեւ կյանքը,
Ի զուր եք ցանկանում անել հեռավորության նրա հետ,
փնտռեն մահը, ցանկան ակնկառոյց նայիլ…
Թող խաւարն մութ գիշեր
թաքցնել ցանկությունները, հարցերի եւ debauchery!
Oh, թե ինչպես կարելի է այրել գեղեցիկ աչքեր, –
Մահը երջանիկ չէ, կյանքը երջանիկ չէ.
Մոռացեք, որ սարսափելի կյանքը, ընկեր,
Կրծքավանդակի passion stirs ձեր սերը,
Oh, հանգստանալ բազուկներով ընկերոջը,
Passion ignites սառը արյուն.
Մեր շուրթերը Համբուրում միաձուլումից,
Ես պիտի համբուրել ձեր շունչը,
Աստված, ինչպես արագ, որքան ժամացույցի ավլում…
Աստված, է, թե ինչ ես կիրք տանջուի!..
Փետրվար-մարտ 1898
