7
Już wygaszone jasność widzenia,
I skrzypce leżał pod łukiem,
I zło dyrygent
Harfy wiatrem niosący…
Twój esej namiętny, szkic dym
Przez ciemność okna płynął do mnie.
A tenor śpiewał hymny na scenie
Mad skrzypiec i wiosna…
Kiedy nagle westchnienie Nedalniy,
domchali, zamroził krew,
I ktoś jest biedny i smutny
Ja osobiście oparł rękę…
kiedy odgadywanie, ledwo widoczne,
Stał przede mną, jako rzadka dymu,
duch, niepokonany…
I harfa śpiewał: uletim.
marzec 1910
8
wszystko, że pamięć próbuje mnie uratować,
Stracił w szalonych latach,
Ale wzrasta z płonącego zygzakiem
Ta historia na nocnym niebie.
Życie dawna spalone i powiedzieć,
Tylko pierwszy sen o miłości,
Jak bezcenny skrzynia bandażach
Poprzeczne wstążki szkarłatny, как кровь.
A kiedy w ciszy mojego salonu
Pod lampą ikon ściśnieni przed urazami,
Niebieski duch zmarłego kochanka
Powyżej żar marzy zdradza.
23 Marta 1910
