pożegnanie. Daj rękę…
nie trzeba, nie! Dlaczego znowu
Przez cierpienie rozlanego kubek,
Cierpienie serca podrażnić?..
Dość twoje promienie
Jemy słodkie sny…
dzisiaj, rozstanie w swojej,
Nie powiem wam więcej: „Ty”!
Nie płacz! Nie chcę, aby zobaczyć,
Jak można szlochać… co
płacz?.. Bóg! Nie mogę,
Moja dusza jest pełna ognia!..
dobrze, opuszczać… pełny… pełny…
płaczę… dać, pierś
wycisnąć, mój cichy wróg!!..
tak… adieu!.. teraz… iść…
Wiosna 1898
Petersburg