Калі мае мары за гранню мінулых дзён
Знойдуць цябе зноў за смугой туманнай,
Я плачу соладка, як першы іудзей
На мяжы зямлі запаветнай.
Ня шкада мне дзіцячых гульняў, ня шкада мне ціхіх сноў,
Табой так соладка і балюча абураных
У дні, як спасцігаў я першае каханне
Па бунту пачуццяў няўрымслівых,
Па сціску рукі, па Водбліскі вачэй,
Суправаджаных то ўздыхамі, то смехам,
Па нараканьняў простых незначащих прамоваў,
Толькі нам якія гучалі страсці рэхам.
А Б.
можа 1919
