І вабіла мяне смага вар'яцкая,
Прага жыцця наперад і наперад…
Някрасаў
мы стаміліся. даволі. Наперад і наперад
Нястомна вабіла нас прырода…
Мы вярнуліся назад: ледзь пакінуўшы узыход,
Мы зноў пад прамянямі ўзыходу…
Увесь жыццёвы шлях мы прайшлі да канца, –
І канцом аказалася пачатак…
Але пакінула нас утрыманьні Творцы,
Што калісьці наш шлях ўпрыгожвала…
Вось ён, ранейшы узыход! Але халодным агнём
Ён не кране нам душы, як раней…
мы стаміліся. Дарэмна мы адпачынку чакаем, –
Не паверым мы больш надзеі…
14 верасня 1899
