На Вас было чорнае закрытае сукенка.
Вы ніколі не падымалі вачэй.
Толькі на грудзях, можа быць, над Укрыжаванне,
Ўздыхаў часам і варушыўся газ.
У Вас быў голас серабрыста-стомлены.
Ваша гаворка была таямніча простая.
Хтосьці Моцны і Дасведчаны, можа быць, закаханы
У Сваё Стварэнне, замкнуў Вам вусны.
Хто быў Ён - не ведаю - ніколі не даведаюся.
Але да Яго мая рэўнасць, і страх мой да Яго.
Раўную да Боскасьці, Каму песні складаю,
Але песні складаю - я не ведаю, каму.
15 мая 1903. Пецярбург
