дарэмна, Дзева, ты бегла,
Маёй дапытлівых баючыся.
Мая мара дамалявала
цябе, хвалюючыся і смеючыся.
І я даведаўся твае прыкметы
Па лёгкія іскры тайнага агню
У тваіх вачах, дзе блукаюць Светы
Жорсткага і злога дня.
Ты сёньня блещешь прыгажосьцю,
Ты старажытным молішся багам,
А беззаконьні Сцежкаю
Ідзеш да няшчасных берагах.