Ці пісаць Вам, што з канцом пламень
Гарыць ў душы маёй зноў,
І сэрца, перш хладный камень,
Здольна зноў обожать?
Да чаго словы, словы і гукі,
Безароматные кветкі,
Без слёз пакуты і пакуты,
Без натхнення мары?
Дазвольце ж мне, багіня святла,
Сказаць Вам то, што бясконца
Таілася ў сэрцы без адказу,
У душы згарае спевака.
Захапленняў палымяных ня трэба,
Без іх магу я захаваць
Душы і сэрцы полымя паўднёвы
І шчасце зноў акрылены.
.......................................
Мяне лёс да Цябе прыносіць,
Да Тваім ног, ўсю жыцця кроў,
І ў Цябе адно толькі просіць:
Захоўваць у сабе маю любоў…
23 снежні 1898
С.-Пецярбург
