Нябожчык спаць кладзецца
На белую ложак.
У акне лёгка кружыцца
спакойная завіруха.
Пуховай ветрам імчыцца
На снежную ложак.
Сняжынак лёгкі пух
куды ляціць, куды?
прайшлі, прайшлі года,
прабачце, несмяротны дух,
Мяцежны позірк і слых!
настаў ніколі…
І адпачынак, мілы адпачынак
Лёгка прытуліўся да мяне.
І паветра, вольнае паветра
Уздыхнуў на прасціне.
прабачце, крылаты дух!
сплаў, несмяротны пух!
3 лютага 1909
