Antique róża
noszę, samotny,
Śnieg i zimno,
A moja droga jest daleka.
I ta sama ścieżka,
Z mieczem na ramieniu,
On idzie za mną
W mglisty płaszcz.
Czy on wie,,
Śniegiem już zgnieciony,
Co to jest to pali
Ostatni zachód słońca,
Że nie mam wyników
przez całą noc,
Z większą swobodą
Mi nie pójdzie.
Oraz gdzie, spóźniony,
I Syschu noc?
Tylko róże topiony
padającego śniegu,
Tylko łzy w szkarłat
padającego śniegu.
tęsknota do śmierci,
Nie mogę pomóc.
He bezcelowo róże
Zatopchet w śniegu.
4 Listopad 1908
