Яна маладая і прыгожая была
І чыстай Мадонай засталася,
Як люстэрка рэчкі спакойнай, яркі.
Як сэрца маё разрывалася!..
яна бесклапотнага, як сіняя далеч,
Як лебедзь сонны, здавалася;
Хто ведае, быць можа, была і смутак…
Як сэрца маё разрывалася!..
Калі ж мне спявала яна пра каханне,
То песня ў душы адклікалася,
Але запал не ведала палкая кроў…
Як сэрца маё разрывалася!..
27 ліпеня 1898
