Хай свеціць месяц - ноч цёмная.
Хай жыццё прыносіць людзям шчасце -
У маёй душы кахання вясна
Яго не зменіць бурнага непагадзі.
Ноч распасцерлася нада мной
І адказвае мёртвым поглядам
На цьмяны позірк душы хворы,
абліты вострым, салодкім атрутай.
І дарэмна, страсці затая,
У халоднай імгле передрассветной
Сярод натоўпу блукаю я
З адной толькі думаю запаветнай:
Хай свеціць месяц - ноч цёмная.
Хай жыццё прыносіць людзям шчасце, –
У маёй душы кахання вясна
Яго не зменіць бурнага непагадзі.
Студзень 1898. С.-Пецярбург
