грашыць бессаромна, абгрунтавана,
Кошт страціць начах і днях,
І, з галавой ад хмелю цяжкай,
Прайсці боку ў Божы храм.
Тры разы пакланіцца долу,
Сем - перахрысціўся,
Ўпотай да Запляваная падлозе
Гарачым дакрануцца ілбом.
Кладучы ў талерку грошик медны,
тры, ды яшчэ сем разоў запар
пацалаваць стогадовы, бедны
І зацалаваць аклад.
А, вярнуцца дамоў, абмераць
На той жа грош каго-небудзь,
І сабаку галоднага ад дзвярэй,
Iknuv, нагой адштурхнуць.
І пад лампадаю каля абраза
Піць гарбату, отщелкивая кошт,
Потым переслюнить купоны,
Пузаты адчыніўшы камода,
І на пярыны пуховыя
У цяжкім заваліцца сне… –
што, і такі, мая Расія,
Ты ўсіх краёў даражэй мне.
26 жнівень 1914
