Цэлы дзень - марнасьць каля магіл.
У сінім кадзільным дыме
Невядомы паныла блукаў,
Але адкрыўся - толькі мне аднаму.
Не ўпершыню сустракаюся я з ім.
Ён - безаблічны і дзіўны прыхадзень,
Задрыжалі бы ўсё перад ім,
Мне ж - радасны бледны мярцвяк.
Засмужаны прывід стаяў перада мной
У sinevatom kurenyi Kadin.
Ён валодае маёю душой,
Ён за мною тады прыходзіў.
Студзень 1902
