Andrei Bely
Bütün bir yıl penceresini titredi henüz,
Ağır bir kapı zil değil;
Uzun süre unutulmuş - Tüm unutuldu,
Ve o şimdi açıldı.
kibir, aceleyle kendini geçerken…
Onlar gümüş tabut çıkardı…
Ve yaşlı kadın, kolu tutarak,
Bir snowdrift üzerinde tökezledi.
Kalabalığın kayıtsız yüzleri,
Meraklı komşular baskını…
Ve tüm yollar etrafında trodden,
iffetli kar defiling.
ancak, Kar yatakta yatarken,
Bir tabut içinde esir duydu,
Bildiğim kadarıyla kar fırtınası seslendirdi,
Boru gökyüzü yükselterek.
6 Ocak 1903
