1
Любіў я далікатныя словы.
Шукаў таямнічых суквеццяў.
І, толькі prozrevayushtiy,
яшчэ шумеў, як у гульнях дзеці.
Але выходзячы пад раніцу ў луг,
Калі сцвярджалі невыразныя напевы,
Я ведаў Цябе, мой вечны сябар,
цябе, захавальніца-Дзева.
Я ведаў, задуменны паэт,
Што ні адзін не ведаў геній
такой свабоды, як зарок
Маіх нявольніцкіх служэння.
18 Кастрычніка 1902
2
Маўклівы прывід у церама,
Я - чорны раб праклятай крыві.
Я выконваю паўцемру
У Яе некранутым нішы сьцяны.
Я вартую Яе ключы
І з Ёй прысутнічаю, нябачны,
Калі скрещаются мячы
За прыгажосць недасяжнымі.
Мой голас глухі, мой валасоў сед.
Рысы да жаху адны нерухомыя.
Са мной ўсё жыццё - адзін Запавет:
Запавет служэння Непостижной.
18 Кастрычніка 1902
__________
* богаслужэнне (лац.).
