Стары год выносіць сны
ціхамірнага росквіту.
На світанку іншы вясны
Няма жаданага адказу.
Новы год прыйшоў у ночы
І паставіў покрыва.
Чыесьці крадуцца прамяні,
Нешта ў сэрцы загучала.
Стары год сыходзіць прэч.
Я невыразна маленнем,
злая панна, за табой
Вышлю паўночную ноч.
Атуманіў запалам сны
ціхамірнага росквіту.
Першы дзень тваёй вясны
Будзе палымянае лета…
25 снежні 1901