Ты горача чакаеш. цябе клічуць,
Але галасы мне незнаёмыя.
ачаг астыў, табе прытулак -
родная стэп. Толькі ў ёй ты - дома.
Там - вечаровым далеч,
туманы, прывіды, бачання,
Мне - неспакой і смутак,
Табе - спакой і таго прымірэння.
Аб, жалю варты я перад табой!
усе абдымаю, ўсім валодаю,
Хачу валодаць табой адной,
Але не магу і не ўмею!
22 лістапада 1901
