І цяжкі сон жыццёвага свядомасці
ты отряхнешь, тоскуя і любячы.
вл. Салаўёў
прадчуваю Цябе. Гады праходзяць міма -
Усё ў абліччы адным прадчуваю Цябе.
Увесь гарызонт у агні - і ясны нясцерпна,
І моўчкі чакаю, - з сумам і любячы.
Увесь гарызонт у агні, і блізка з'яўленнем,
Але страшна мне: зменіш аблічча Ты,
І дзёрзкае ўзбудзіць падазрэнні,
Змяніўшы ў канцы звыклыя рысы.
Аб, як паду - і гаротна і нізка,
Ня адолеўшы смертельныя мары!
Як ясны гарызонт! І прамяністых блізка.
Але страшна мне: зменіш аблічча Ты.
4 чэрвень 1901. З. Шахматава
