Ты ідзеш ад зямной юдолі,
Сэрца лепшага каханне табе нясуць.
Страшных сноў не чакай ад новай волі, –
хоры анёлаў, ня сьмяротных припадут.
Припадут і здымуць валасяніцы -
Сімвал тутэйшых непамерных бед.
Я, у роспачы, пакіну на мяжы
твой нетутэйшы, твой нябесны след.
Пакідай бяссілля сусвету,
Твайго спакою цяпер ненарушим.
Перада мной - грань богапазнаньня,
непазбежны змрок, чорны дым.
6 Кастрычніка 1901
