туды, дзе неба з акіянам
Зліліся ў невыразную рысу,
туды, за далёкія туманы,
Нясу душы маёй мару…
але ведаю, - да той рысы смутнай
Адной марай маёй імкнуся,
З нябеснай цьвердзю чыстай, яснай
Адной душой маёй сольюсь…
брат, калі б ты, творца сусвету,
Над намі цуд здзейсніў
І моцай генія нятленнай -
Крыламі сьмяротных надзяліў!..
1898-1899
