У гэты шэры летні вечар,
Каля беднага жылля,
Па табе пакутуе вецер,
Chernookaya мой!
Ты ў якіх стэпах гуляла,
Чакала да зоркі,
Не дачакаўшыся, абдымала
Дубцы вярбы ля вады?
Разлюбіў цябе і кінуў,
Ведаю - узяў, чаго хацеў,
кінуў, ускінуў пару вёслаў,
Уплывая, ня заспяваў…
Доўга ль песні тужлівай
Ты над берагам чакала,
І які рацэ разліўнога
Душу-буру здрадзіла?
25 чэрвень 1907
