У няпэўным, хісткім палёце
Ты над безданню узвіўся і павіс.
Нешта старажытнае ёсць у павароце
мёртвых крылаў, падагнутыя ўніз.
Як ты можаш лятаць і кружыцца
без любові, без людзей, безаблічны?
Аб, сталёвая, бясстрасная птушка,
Чым ты можаш праславіць Творцы?
У шэрых сферах лётай і бяздомных,
Хай аркестр на трыбуне грыміць,
Але пад лёгкую музыку вальса
Спыніцца сэрца - і шруба.
лістапада 1910
