Wenecja

1

Dzięki niemu, udałem się do morza,
Dzięki niemu, wyszedłem na brzeg,
Dzięki niej jestem z dala,
Dzięki niej zapomniałam zamknąć…

o, czerwony żagiel
Zielona Dali!
czarne szklane kulki
Na ciemnych szale!

To idzie z przyćmionym Mszy,
No serce krew…
Chrystus, zmęczone krzyż do zniesienia…

Adriaticheskoy miłość -
Mój ostatni -
Przepraszam, prosty!

9 maj 1909

2

EVG. Iwanow

Zimny ​​wiatr z laguny.
Gondola bezmolvnыe grób.
Jestem na tej nocy - chorym i młodzieży -
Wyciągnięta w filarze lwa.

w wieży, Z piosenkami żelaza,
Giants pokonać godzinę północy.
Mark utonął w lagunie Księżyca
Wzorzyste jego ikonostas.

W cieniu galerii pałacowej,
Trochę księżycowa,
otwarcie, przechodzi Salome
Z mojego krwawą głowę.

Wszystkie spania - pałace, kanały, ludzie,
Tylko krok duch przesuwnych,
Wystarczy udać się na czarnej płytce
Ona patrzy tęsknie do otaczającego mroku.

sierpień 1909

3

Osłabia żywotność utopił dudnienie.
Wraca falę obaw.
A wiatr przez czarnego aksamitu
O Poniżej śpiewa.

I Ochnus inną ojczyznę,
Nie w tym ponurym kraju?
A pamięć o tym życiu
Ech l marzyć?

Kto da mi życie? Potomek doży,
kupiec, rybak, il Priest
W nadchodzącej ciemności dzieli łóżko
Z nadejściem mamą?

może, dziewice venetseyskoy
Canzone delikatne ucho niewola,
Ojciec wpadające przez melodii
Już mam przeczucie?

I rzeczywiście w przyszłym wieku
Kochanie ja - opowiada losy
Po raz pierwszy w historii, a wahania
Czynne od słupka lwa?

matka, że śpiewać głuchych ciągi?
Och, marzysz, może być,
Mi wiatru, od laguny
Sacred tarcza szal?

nie! wszystko, że, co się stało, - żyć!
sny, wizje, Duma - off!
Fala o charakterze powtarzającym się fala
Rzuca się w aksamit nocy!

26 Sierpień 1909

Wszystkie wiersze Alexander Blok