Wszystko krzyknął przy okrągłych stołach,
Niespokojnie zmienia miejsce.
To było słabo z par wina.
Nagle ktoś wszedł - i przez szum głosów
Powiedział: „To jest moja narzeczona”.
Nikt nic nie słyszał.
Wszystko wrzasnął wściekle, jak zwierzęta.
i jeden, nie wiedząc, dlaczego, –
I kołysanie i śmiejąc, wskazując na niego
i Kobieta, włączono do drzwi.
Upuściła chusteczkę,
A oni wszyscy, w złych działań,
Jakby zdając sobie sprawę podpowiedź złowieszczy,
Tore wrzeszcząc każdy skrawek
I poplamione krwią i kurzem.
Kiedy wszystko znowu zbliżył się do stołu,
Zamilkł i usiadł,
Zwrócił go na dziewczynę w rogu
I głośno powiedział:, przenikająca ciemność:
„Panowie! Oto moja narzeczona ".
I nagle, który kołysanie i śmiejąc,
Bezsensowne trzymając się za ręce,
Przywarł do stołu, potrząsnął, –
a to, który jest szalenie płakał przed,
Słyszeliśmy dźwięk płaczu.
25 grudzień 1902
