Мен кочкул кызыл күндүн батышын өттү,
Имараттардын саптары өттү,
Мен көп алдамчылыктарына жана туман кирди, -
Lights мага түштү Station…
Мен адамдык эзип сыгып,
Дээрлик мурун кылынган…
Ал эми азыр болсо - анын көздөрү менен ийиндери,
Ал эми кара куштун Falls…
Ал бир саат талап кылынат,
Анткени ага - Dwarf, поезд сүйрөө…
Мен vosled карап, сүйүү,
туткун кул катары - жан алгыч менен…
Бул өтөт - көрдүм +,
аткарбай союлганы…
Ошондо гана бир кодоо чарчайт
жылмая мени карап.
февраль 1908
