Ал эми убактысы келди. Анын чапаны өрүп убакыт,
Кылыч болду, дубалдары кетти.
Мен элдин менен жөнөдү - бар, бардыгы үчүн,
тамчылаган бийик жана жамандык менен.
тик үчүн дагы бир жолу кардан ачылды,
эл roptal, лидерлери күчүн жоготкон.
Келгиле, чагылгандуу булуттар менен жолугушат,
Алардын чагылган тикесинен Drobil.
Анын колдору илинген, камчы сыяктуу,
муштум менен түйүлгөн бар,
коркунуч күркүрөө, ыйлап балдар,
Анын аялынын түздөө жоолук менен.
Мен да, арыктап кеткен, артынан, Мен өтүп кеткен,
мен үчүн - менин эл soputnikov,
Биз көк асманды жаркырайт эмес,,
Ал күн - булуттар, бороон менен.
биз адашып, алсыз нааразы,
Ал эми эски алачыкты таба алган жокпуз,
жана, жакындашууда түнкүсүн өрт, титиреп,
жол берет деп үмүттөнүп…
ашыкча жылуулук. пайдасыз Мандри.
биз түш, кыялданган Razlyubi.
Ошентип, - түш бактысыздык баруучу
сени унутту.
1 Август 1908
