Stworzona w nocy, Urodziłem się w nocy,
I płakałam, prozrev:
Tak żałobna była moja mama jęk,
Więc czarny pusta noc.
Gdy zmierzch rozcieńczona,
Nudny dzień spowodowało
Plątanina monotonnych przypadkach,
Bezradostnыy plątanina.
Że nie powinno być - powinien być,
Tak śpiewałam z dzieciństwa
Lira korbowa w dolnym oknie,
A teraz - stałem się poetą.
Miłość rozkwitła w loki
I smutku oczy.
I był zamknięty w łańcuchach
Kobiety mają dużo czasu.
I wszystkie, oba powinny być, Przeminęło:
miłość, poezja, melancholia:
Wszystko wziął na torze
spokojna rzeka.
Jak noc niewidomych, więc byłem ślepy,
A ja myślałem żyć ślepy…
Ale raz odkryliśmy ciemną kryptę,
powiedział: Bóg będzie z wami.
Tej nocy był biały lód dryfujący,
Rozlewając wodę jesień.
myślałem: „Tutaj, rzeka idzie ".
I poszedł do przodu.
Tej nocy rzeka była ciemna jak smoła,
A w nocy iw ciemności
Że - nieznany, przyszedł
A ja stałem na moście.
Była - żywy ogień
Śniegu i win.
A jeśli spojrzał jej w oczy,
wie, kim ona jest.
Cicho i wziął rękę
I spojrzał na twarz.
I biała maska dał
A pierścień świetlny.
„Wystarczająco, aby żyć, pozostawić słowo,
JA JESTEM, jak zamieci, wezwanie,
Inoyu życie żywy,
Inaczej jasny ogień ".
nazywa. ona kiwa.
Śniegi ziemi i na sklepieniu.
Że śpiewa do mnie? Co mogę dzwonić?
inne życie? lub śmierć?
12 kwiecień 1907
