мы народжаныя; ўдыхаем прагна
Прыроды магутныя дары;
нам ўяўляецца, - дыхае бязлітасна
жыццё, занесеная ў светы.
Што наша жыццё? парыў нечаканы?
Выпадковы плод яе Творцы?
Дзіцё светаў пахучая,
Абломак вышэйшага вянка?
Аб, няма! Падпаленай жыцця меру
Не нам спазнаць і разгадаць.
Яна вартая лепшай веры,
На нас Творцы яе друк.
Сыходзяць гады ў бясконцасць, –
Даруе новыя Творца.
заўсёды, усюды - жывая вечнасць, –
Адно пачатак і канец.
11 жнівень 1899
