На размалёванай ёлку
І на дзяцей, якiя гуляюць
Сусальны анёл глядзіць у шчыліну
Зачыненых наглуха дзвярэй.
А няня паліць печку ў дзіцячай,
агонь трашчыць, гарыць светла…
Але анёл растае. Ён - нямецкі.
Яму не балюча і цяпло.
Спачатку растаюць крылы крошкі,
Галоўка падае назад,
Зламаліся цукровыя ножкі
І ў салодкай лужынкі ляжаць…
Потым і лужынка засохла,
Гаспадыня шукае - няма яго…
А няня старая аглухла,
бурчыць, не памятае нічога…
ламацца, Tight і памерці,
Созданья далікатныя мары.
Пад яркім полымем падзей,
Пад гул жыццёвай мітусні!
так! тых, што гінулі! Што ў вас толку?
Хай сабе толькі раз, былым дыхаючы,
У вас паплача цішком
Гарэзніца дзяўчынка - душа…
25 лістапада 1909
