сумневу няма: мае смутку,
Мая туга па мінулых днях
Душы супакой глыбокі далі,
Адабраўшы крыла шырокі ўзмах.
маім запалу, маім забыцця,
быць можа, набліжаецца канец,
Але буду вечна з зачараваннем
Лавіць шчаслівых дзён вянок.
Гібець па палетках і долам,
Не ў сілах змятых крыў падняць,
Уважаць чароўным дзеясловы,
Дзеясловы Бога паўтараць.
І, можа быць, прыйдзе мгновенье,
Калі крыла шырокі ўзмах
Верне былое натхненне -
Маю тугу аб мінулых днях.
1 жнівень 1899
