Рысы знаёмых твараў,
знаёмыя агні
Сыходзяць ад мяне.
Мне памятныя адны
яны, бедныя мае,
задумлівыя дні,
Калі ты, прытым,
Чакала мяне ў цені,
І шлях бег, виясь,
І былі мы адны…
Такі ён быў тады -
Мой змрочны світанак,
Пачатак усіх радасцяў,
Усіх небывалых бед.
Калі ж мне блісне
Той - сапраўдны святло?
Калі ж мне блісне
Той - палымяны світанак?
Калі ж ён засьпявае
Той - радасны адказ?
28 снежні 1901
