Даўно хаджу я пад вокнамі,
Але бачыў яе толькі раз…
Я ў небе сачу за валокнамі
І думаю: дзень згас.
Даўно я думу сумную
Ўсю аддаў за мілы сон,
Але песню шапчу развітальную
І думаю: дзе ж ён?
Яна акно заслонай -
Не глядзіць Ці мілы вачэй?
але сэрцу, сэрцу не весела:
Я бачыў яе толькі раз…
Згасла неба восеньскае
І ружовы небакрай.
А я лічу імгненні
І думаю: дзе ж сон?
7 верасня 1902