Хаджу па камені старых пліт,
Душа зноў поўная пакут…
Блаженный дом! - Ты не зачынены
Для горычы успамінаў!
Тут - беднай ружы пялёсткі
На камені плакалі, алея…
Там - запальвала агеньчыкі
У ноч якая сыходзіць алея…
І вецер сустракаецца, круцячы
Пушнінкі лёгкія сняжынак,
А горад грукатаў, жартам
Над святасцю тваёю, манах…
Дзе святасць тая? - У зорак спытай,
светланосцаў, як тады свяцілі…
А калі зоркі змянілі -
Адзін скрозь ноч свой крыж нясі.
