няма, я не адыходзіў. Я толькі таямніцы чакаў
І быў таямніча прыгожы, як чаканне.
Але Ты не прыняла вячэрняга маўчання,
Калі я на світанку Цябе толькі адрозніваў.
Ты бурна ўзнесла Адзіную Вестка,
Непераможную Паланіцу Адкрыццяў…
ты, ў змрок адышоўшы, Сама не можаш палічыць
Якія былі раскіданыя прамянёў Тваіх Праабражэння!
2 красавік 1903
З-Пецярбург
