Ня здаволення крывавымі бруямі,
маўчыць зямля.
Іду наперад паспешнымі крокамі,
Шукаю ад ахвяр свабодныя поля.
але, як у вязніцы вязень зняволены,
шукаю дарэмна: кроў і змрок!
толькі там, у межах відна скрываўленай -
таямнічы, яшчэ невыразны знак.
14 жнівень 1900