Аб. М. Салаўёвай
шукаю паратунку.
Мае агні гараць на высях гор -
Ўсю вобласць ночы асвяцілі.
Але ярчэй за ўсе - у мне сэрца ў пэўным сэнсе
І Ты удалечыні… Але ці Ты?
шукаю паратунку.
Урачыста гучыць на небе зорны хор.
Мяне клянуць людскія пакаленне.
Я для Цябе ў гарах запаліў вогнішча,
Але Ты - бачаньне.
шукаю паратунку.
стаміўся гучаць, змаўкае зорны хор.
сыходзіць ноч. бяжыць сумнеў.
Там сходзіш Ты з далёкіх светлых гор.
Я чакаў Цябе. Я дух да Цябе працягнуў.
У Табе - ратунак!
25 лістапада 1900
