Вось на хмарах пажоўклі
Водбліск матавай свечкі.
Прабеглі ў Космы белых
Чорнай ночы трубачы.
пранеслася, бясшумна асветлены,
Птушкі жалобнай фата.
У глыбіні прыцьмелай алеі
закапаем чарната.
Раскідалі ў хмарах плямы,
Залай рукі Дня.
нежывы, неабсяжны
Тлее без агню.
Хто там ўстане з мёртвым вокам
І срэбным мячом?
нябачнасць chernomazыm
Хто там будзе трубачом?
28 мая 1905
