Luna uyandı. kalabalık şehir
uzak sallandı ve ışıkları tutuyor,
Burada her şey çok sessiz, orada delicesine,
Orada tüm yüzükleri, - ve biz yalnızız…
Ama toplantının alev eğer
Was sonsuz alev ve kutsal,
yani bizim konuşma dökülür olacağını Değil,
böylece sesini ses olur Değil!..
Hala acı gerçek canlı olabilir,
Ve mutluluk taşıyabilir?
saat kayıtsız Goodbye olarak
Biz üzücü bir özür hatırlamak…*
14 Aralık 1898
___________
* şiirler Polonsky.
