У фантазіі нараджаюцца парою
нямыя сны.
Яны гараць між сонцам і Табою
У промнях вясны.
Аб, калі б мне валодаць іх галасамі,
Яны б маглі
І на яве паўстаць перад сынамі
маёй зямлі!
Але гук адзін - яны сваё значэнне
згубяць ўміг.
І загучыць у зямным уяўленні
зямной мова.
