Вечар мой у чырвоным агні.
Дзень мой здзяйсняе колы.
Аб, ня уздыхай пра мяне,
юная, сэрцам не ілжы.
Сонная дрэмле зямля,
Гэтых агнёў далёкая.
Выйшаўшы ў начныя поля,
Мы паглыбімся ў стагоддзя.
19 ліпеня 1902
Вечар мой у чырвоным агні.
Дзень мой здзяйсняе колы.
Аб, ня уздыхай пра мяне,
юная, сэрцам не ілжы.
Сонная дрэмле зямля,
Гэтых агнёў далёкая.
Выйшаўшы ў начныя поля,
Мы паглыбімся ў стагоддзя.
19 ліпеня 1902
