Насустрач вясновыя росквіту
зазелянела выспы.
Адна толькі песня недопета,
Забыліся вечныя словы…
Душа ў імкненні запазнілася,
У Хлопец смутным замерла,
Нейкі тайны не спазнала,
Нейкіх сноў не зразумела…
І вось - у зайздросныя Сарамлівасць -
Глядзіць - расталі снегу,
І рэк нястройным працягу
Свае знаходзіць берага.