Ціха вывела з пакояў,
зачыніць дзверы.
ціха. салодкі. Ён не ўспомніць,
не запомніць, што цяпер.
Завіруха памяць пахавае,
Назаўжды замкне дзверы.
Салодка ў вочы паглядзела
позіркам, як страла.
слухай, вецер зоркі гоніць,
слухай, пахмурныя коні
Топчуць зорныя межы
І кусаюць цуглі…
І пад маскай - так спакойна
расцвілі вочы.
Непазбежна і спакойна
Позірк упаў у яе вочы.
13 студзень 1907
