Կրկին, ես գնամ հստակ դաշտ,
Նույնն է գունատ լուսինը,
Եվ ցավոք հիշում են ակամա
Հին երջանիկ անգամ.
Քանի որ, եթե ես սիրահարված եմ եւ երիտասարդ,
Քանի որ, եթե երջանկությունը ապրում, –
Եւ խոնավ ցուրտ ամառային գիշեր
Իմ հոգին վառած է տալիս.
Ես պատրաստվում եմ. Աստղեր նայում է աչքերի…
մեկը ընկավ… արթնացել
Բազմազանությունը գիշերային երկնքում,
Ugas Արծաթագույն գալարում…
...............................
Կրկին, ես գնում եմ մաքուր դաշտ,
Բոլոր նույն աստղերը եւ լուսինը…
Որ հոգին լի է կարոտ ռադիանտ,
Onetime հրդեհ մի պահ լրիվ…
16 հունիսի 1899
