gürültü ve monoton ses Altında,
Şehir gürültüsünden Altında
Gidiyorum, Bir boşta ruh,
kar fırtınası, karanlık ve boşluğa.
Ben bilinç ipliği kesmek
Ve hatırladığım, neyi nasıl…
Çember - Kar, tramvaylar, bina,
Önümüzdeki Ve - ışıklar ve karanlık.
Ne, eğer ben, büyülenmiş,
bilinç iplik sarkan,
Eve aşağılanmış dönüş, -
Sen affet edebiliyoruz?
Sen, uzak hedefe bilerek
Yol Gösterici ışıldak,
Benim kar fırtınası affettin mi,
Benim deliryum, şiir ve kasvet?
Ya da daha iyisi can: bağışlayıcı değildir,
zilimi Uyan,
Gece boyunca erimeye
Evden çaldığı değildir?
2 Şubat 1909
