У доўгай казцы
таемна кроясь,
Б'е умоўны гадзіну.
У цёмнай масцы
прарэз
яркіх вачэй.
Няма менш сумны пакрывала,
Танчэй табара няма…
- Вы ласкава, чым я ведала,
спадар паэт!
- Вы не ведаеце па-руску,
Г-жа шахта…
На плячы за тканінай бляклай,
На канцы чаравікі вузкай
Дрэмле ціхая змея.
9 студзень 1907
