ես սիրում եմ. Փորագրված սուրբ գրվածքների,
Եւ համարձակորեն հորդառատ չափածո խոնարհ…
Որ հոգին գարուն արթնացնում իր գարուն,
Բայց միտքը, սատանան է կծկում սեւ.
ես սիրում եմ, ասել է սրտի, - միտքը լռում է.
Որ հոգին թույլ կտա ինձ աղոթել,
բայց, եթե միտքը հոգնած կամ մոռացված, –
Սերը կառաջացնի է err
Եւ շատ չար prinest իմ երազանքները…
Փոխանցել, առաջ, Նախանձի չի ծնվել!
Իսկ լույսերը այրել է հոգու տաճարի,
Է սրտի Աստուծոյ պաշտվում!..
12 հուլիսի 1899
