Павольна ў дзверы царкоўныя
ішла я, душой несвабодная,
Чуліся песні любоўныя,
Натоўпу маліліся народныя.
Або ў хвіліну бязвер'я
Ён мне паслаў палёгку?
Часта ў царкоўныя дзверы я
Цяпер ўваходжу без сумневу.
Падаюць ружы вячэрнія,
падаюць ціха, павольна.
Я ж малюся забабонны,
Плачу і каюся пакутліва.
17 Кастрычніка 1901
