Мы вандравалі з Ім па гарадах.
З вокнаў людзі сонныя глядзелі.
Я ішоў наперад; задні - Сам,
Ўсёпранікальным і блізкі да мэты.
Баяўся я маіх мімавольных сіл,
Ён накіроўваў мой крок зачараваны.
Парой мінак блізка праходзіў
І таемна ўздрыгваў, збянтэжаны…
Нас бачылі па чорных гарадах,
І, сонныя, даверліва глядзелі:
Я ішоў наперад; але ззаду - Ён Сам,
падобны мне. Але - блізкі да мэты.
лютага 1902
