самотны, да цябе прыходжу,
Зачараваны агнямі любові.
ты варажыла. - Мяне не кліч. –
Я і сам ужо даўно варажу.
Ад цяжкага цяжару гадоў
Я ратаваўся адной варажбой,
І зноў варажу над табой,
Але расплывістыя і збянтэжаныя патрабуюць.
Варажбой палонных дні
Я пешчу года, - Не называй…
Толькі Ці хутка патухнуць агні
Зачараванай цёмнай любові?
1 чэрвень 1901. З. Шахматава
